Hej!

De Zweedse taal gaat al steeds beter. Ik kan sommige woordjes verstaan en daardoor kan ik, als ik mij goed concentreer en oplet, een gesprek in het Zweeds volgen. Veel woorden lijken op Nederlandse woorden en dat maakt het wel makkelijk. Als Maria, mijn stagebegeleidster, een woord in het engels niet weet zegt ze het soms in het Zweeds en dan begrijp ik het ook. Ik vind het wel fijn dat ik het een beetje kan begrijpen want daardoor kan ik de alleen Zweeds sprekende kinderen beter begrijpen.

Goed, week 4 is ook alweer voorbij. Ik blijf het zeggen hoor, de tijd gaat echt heel snel. We zijn alweer over de helft heen, helaas. Ik heb het echt heel erg naar mijn zin en begin steeds meer mijn draai te vinden om mijn stage. Deze week was een erg drukke week en ik heb 6 dagen gewerkt. Ook waren er veel kinderen in het appartement en dat gaf mij de kans om 1 op 1 met een van de kinderen te mogen werken. Dit vond ik echt super gaaf en het ging ook naar mijn zeggen super goed.

Donderdag was mijn enige vrije dag in de week en die heb ik doorgebracht in Gustavsvik. Dit is een tropisch zwembad met super veel glijbanen, een wildwaterbanen en een golfslagbad. Het was minder groot dan ik had gedacht. Ik had een bepaald beeld van het zwembad door alle verhalen op mijn stage en iedereen was er helemaal dol op. Ik vond het zwembad zelf niet zo heel groot en het was ook redelijk druk, dus het leek een beetje op een mierennest. Zo voelde het voor mij ook. Ondanks dat heb ik het wel super naar mijn zin gehad. Ik ben een echte waterrat, dus ik kon mij helemaal uitleven. Dit kon natuurlijk niet zonder obstakels gaan. Tijdens een wilde glijbaan verloor ik mijn lens doordat ik onverwachts een plons water in mijn gezicht kreeg. Maar dit mocht de pret niet drukken! Met één scherp kijkend oog en één wazig kijkend oog heb ik de rest van de middag in het zwembad doorgebracht. Er waren ook hele grote glijbanen waar je alleen met een band af kon gaan en deze waren echt heel gaaf. Om helemaal boven te komen moest je wel even je beenspieren trainen door zo ongeveer 6 trappen op te lopen, maar het was het waard. Omdat we zo vaak de trappen op waren gelopen en we wat aan onze conditie hadden gedaan besloten we om na het zwemmen naar de McDonalds te fietsen. Nee grapje, we hadden gewoon super trek in een vette hap en het smaakte zeer goed. Ook heb ik in de stad gelijk even een nieuwe lens gehaald bij de Specsavers. De omgang met klanten is hier wel een stuk beter dan in Nederland. Wat vind ik dat een rotbedrijf. In Nederland zou ik eerst een half uur in de wachtruimte moeten wachten voor een nieuwe lens. Deze liggen gewoon in een kastje achter de balie. Hier hoefde ik gelukkig niet te wachten en hij werd zo gepakt zonder enige moeite. Heel fijn! Ik hoefde niet eens te betalen, dat was helemaal top. Mijn dag kon niet meer stuk.

Vrijdag, zaterdag en zondag zijn super leuke dagen geweest. Er waren drie kinderen waarvan er twee super goed engels spreken. Ik kon nu eindelijk een beetje communiceren met de jongens. Ik had één jongen beloofd om hem een beetje Nederlands te leren. Ik had al een beetje in mijn hoofd bedacht hoe we dat zouden doen, maar uiteindelijk had hij zelf iets anders bedacht. Oke, prima dan doen we het op zijn manier, maar ik moest mijn plannen daardoor wel even omgooien. Hij had een klein schemaatje gemaakt met drie vakken. In die drie vakken wilde hij de namen van landen in verschillende talen opschrijven. Hij koos voor de talen Engels, Frans en Nederlands. Engels en Frans wist hij zelf allemaal, maar de Nederlandse vertaling moest ik op een papiertje schrijven en hij schreef het dan over. Na een tijdje hadden we ongeveer heel Europa gehad, inclusief bijbehorende ingekleurde vlaggen. Ook is deze jongen compleet geobsedeerd door het songfestival. Hij weet alles, maar dan ook echt alles. Als je hem vraagt welk lied er in 2009 gewonnen heeft kan hij het zo zeggen. Echt bizar, maar ook een kenmerk van autisme. Ik vind het maar knap.

Vrijdag avond hebben we met zijn allen pizza gemaakt en dat was super lekker behalve het feit dat ze hier banaan op een pizza eten. Dit was echt niet te eten, maar uit beleefdheid heb ik het maar opgegeten. Je bent immers in een ander land met een andere cultuur. Gelukkig hadden we ook een andere smaak pizza gemaakt zonder banaan en daarmee kon ik mooi afwisselen. De rest van de avond hebben we een beetje gespeeld in de speelkamer en om 8 uur mocht ik naar huis.

Zaterdag was een nog leukere dag. Ik begon om 2 uur en toen ik aankwam kon ik samen met een jongen op de Wii spelen. We waren hiermee al begonnen en hij had speciaal op mij gewacht met verder gaan. Dit was super lief en hij was erg blij dat ik er was. Dit hebben we gedaan tot drie uur. Hierna hebben we een fika gedaan. Dit hield in dat hij een stukje fruit at of yoghurt. Fika is eigenlijk gewoon een kleine maaltijd bij de koffie of thee. Zweedse mensen houden van zoetigheid, dus dat is een must. Hierna zijn we allemaal in de bus gestapt en zijn we naar een kleine gymzaal gereden. Hier konden de kinderen zich uitleven in de touwen, ringen en rekstokken. Helemaal door het dolle heen en vol energie bleven ze maar rondjes rennen in de zaal. Dat was erg leuk om te zien en ik heb spelletjes met ze gespeeld zoals tikkertje en touwtje springen. Na een uurtje gingen we weer terug want om 6 uur begon de disco. Hier keken de kinderen toch wel zo erg naar uit. Ik was zelf ook erg benieuwd wat het was. Eerst hebben we hamburgers gegeten met patatjes en daarna konden we ons weer inpakken om naar het appartement te lopen waar de disco plaats vond. Het was die avond zo koud en het sneeuwde ook weer. Er kwamen ook kinderen uit andere appartementen naar de disco toe. Dit waren ook kinderen met een beperking of stoornis. Toen ik aankwam in het appartement hoorde ik de Zweedse muziek al. De kinderen werden onrustig en wilde zo snel mogelijk naar binnen. Toen ik de "danskamer" binnen kwam moest ik een beetje mijn lach inhouden. Het was zo enorm leuk om te zien. Het was een leegstaand appartement waar geen kinderen meer wonen. Ze hadden op een kast een discobol neergezet en er stond een box waarmee ze muziek afspeelde. In de kamer stonden een stuk of zes kinderen te dansen alsof ze een epileptische aanval kregen. Ze zaten helemaal in hun eigen wereld en gingen helemaal los. Het was zo enorm leuk om te zien. Ze schaamden zich voor niks en de dansjes waren daardoor redelijk apart. Laat ik het daarop houden haha. Om 7 uur was de disco af en gingen we weer terug naar ons eigen appartement. Aangekomen gingen de kinderen lekker in bad en maakte ze zich klaar om naar bed te gaan. Om iets over 8 lagen ze allemaal in bed en was de dag alweer voorbij.

Zondag begon ik om 9 uur. Ik zou eigenlijk om 7 uur moeten beginnen, maar omdat deze kinderen redelijke uitslapers waren mocht ik iets later beginnen, maar om het te compenseren moest ik wel iets langer blijven. Dit vond ik helemaal niet erg omdat zondag "zwemdag" is. Om een uur of 10 zijn we weer in het busje gestapt om richting een speeltuin te rijden. Het was echt verschrikkelijk koud en het liefst wilde ik binnen blijven. Mijn stage ligt een beetje in de bergen en daardoor is het daar altijd een beetje kouder dan op de plek waar ik woon. De wind was vandaag echt niet te harden en bij buitenkomst begonnen mijn ogen gelijk te tranen door de koude wind. We zijn daardoor niet zo heel lang in de speeltuin gebleven, ook omdat de kinderen het al snel erg koud hadden. Op de terugweg zijn we langs Karslund gereden. Karslund is een gebied in Örebro, net als Halltorpsvägen. In Karslund is een prachtig natuurgebied waar een grote rivier door stroomt. Ook is er een manege, dus er zijn veel paarden die daar rondlopen. De omgeving is dus erg rustgevend en het zag er prachtig uit. Alleen was het vandaag echt te koud om een rondje te gaan lopen met de kinderen. We zijn daarom alleen vanuit de auto een kijkje gaan nemen en dit is nog wel een plek waar ik op een vrije dag heen kan gaan om de prachtige natuur te bewonderen. Goed, toen we terug kwamen zijn we eerst weer gaan eten. Ik hou echt van de Zweedse mensen op dit gebied. Ze eten zo vaak, en zo lekker. Dit keer hadden we aardappels, wortels en een groot stuk zalm. Ook had Maria een citroen-dille saus gemaakt. Ik kon bijna niet meer stoppen met eten. Het was echt heerlijk. Ik hou alleen niet zo van de Zweedse manier van eten. Ze smakken hier als gekken en proppen hun mond helemaal vol. Ik erger mij hier soms echt heel erg aan, vooral het smakken en het slurpen. Blehh.. Na de lunch hadden we nog even tijd om spelen en die hebben we goed gebruikt. Eén jongetje (8 jaar) is helemaal gek op mij vertelde mijn collega's. Als ik er niet ben vraagt hij regelmatig naar mij. Dit jongetje spreekt alleen Zweeds. Hij snapt dat ik het niet versta en dat ik alleen Engels praat, maar evengoed blijft hij de hele tijd Zweeds tegen mij praten. Ik versta er echt helemaal niks van maar ik blijf maar naar hem lachen en ja zeggen en volgens mij bevalt dat hem wel. Elke keer als ik binnen kom begint hij uitbundig te zwaaien en hallo te roepen en daarna roept hij de hele tijd mijn naam. Ik vind het helemaal geweldig, vooral dat het hem helemaal niks uitmaakt dat ik hem niet versta als hij weer eens een Zweeds verhaal verteld.

Om 3 uur was het weer tijd om te zwemmen. Ik keek hier samen met de kinderen erg naar uit. Het is een piep klein zwembadje, maar het is groot genoeg om je goed te kunnen vermaken. Dit hebben we ook zeker gedaan. Met grote matten hebben we een soort wedstrijd gedaan, we hebben met ballen overgegooid, we hebben gedoken etc. Om 4 uur moesten we alweer eruit en gelukkig ook maar want ik was helemaal gesloopt van al dat spelen in het water. Nadat ik omgekleed was mocht ik van mijn collega's de bus pakken, anders zou ik een uur moeten wachten op de volgende. Ik heb de jongens doei gezegd en die lach die ik toen op hun gezichten zag deed mij goed. Ze zwaaide mij super enthousiast uit en ik zag aan hun dat ze het echt leuk met mij gehad hadden. Ik ging dus met een goed gevoel de bus in en mijn weekend was zeker geslaagd. Op de terugweg ben ik weer even uitgestapt en heb ik nog een kleine boodschap gehaald bij de supermarkt. Thuis aangekomen ben ik gelijk gaan koken en daarna begonnen aan de blog. Ondertussen ben ik bijna een uur verder en ga ik maar eens stoppen want volgens mij is het verhaal al wel weer lang genoeg.

Deze week is weer een minder drukke week en ben ik in het weekend ook weer een keer vrij. Er is dus weer tijd om leuke dingen te gaan doen in het nachtleven. Ik kijk er alweer naar uit, vooral omdat we het ook heel goed kunnen vinden met onze vrienden die we hier ontmoet hebben. Ik denk dat jullie volgende week wel weer een nieuwe blog van mij kunnen verwachten.

Liefs,

Danique